Opeens wist ik het weer, waar hardlopen om draait. Dat inzicht kwam, hoe kan het ook anders, tijdens een duurloopje. Ik was van het vakantiehuisje vertrokken en was blij te zien dat er wandelroutes waren uitgezet. Het was hetzelfde principe als knooppuntroutes voor fietsers, heel makkelijk.
Ik liep door een prachtige omgeving, bossen en weilanden, zon in mijn gezicht, en ik was aan het genieten. Plots zag ik dat er ook een mountainbike pad was en ik besloot, in een split second, dat te nemen. In het begin liep ik rustig en was ik heel alert omdat het pad alle kanten op kronkelde, boomwortels en kuilen bevatte en er plots mountainbikers zouden kunnen opduiken. Na een tijdje kreeg ik vertrouwen en toen gebeurde het. Ik kreeg zin om het gaspedaal in te drukken en te zien hoe snel ik door het parcours kon. Het voelde alsof ik weer een kind was; ik moest bomen en takken ontwijken, over plassen springen, een klimmetje of afdaling nemen en dat alles op hoge snelheid. Een glimlach voltrok zich op mijn gezicht.
Net als vroeger werd ik in mijn fantasie door struikrovers achterna gezeten en moest ik ze zien af te schudden. Ze kwamen steeds dichterbij maar door mijn snelheid en wendbaarheid kregen ze me niet te pakken. Nog even en Robin Hood en zijn mannen zouden me komen helpen en dekking geven.
Ineens werd het me helemaal helder: Hardlopen draait om plezier. Alleen soms dreig je het wel eens te vergeten. Maar wat blijft er over als het plezier niet voorop staat? En wat nu als je er geen plezier meer in hebt? Heel simpel, bedenk dan hoe je dat terug krijgt. Drie trips:
– Varieer! Bijvoorbeeld in omgeving: Bos, strand, duinen, of juist door de stad. Variatie is de sleutel tot plezier. Ga eens een stuk sneller of juist lekker rustig. Doe een keer mee aan een wedstrijd.
– Loop als een kind: Spring over een bank, ren achteruit, ga van links naar rechts, doe je schoenen uit en ren op blote voeten. Ga sprinten en dan weer wandelen, spring over een sloot en haal het net, of niet. Maak lol.
– Loop met vrienden. Meestal sta je elkaar aan het eind, voldaan en met een glimlach, op de schouders te kloppen.
Met sportieve groet, Floris
Recente reacties