Een artikel in het tijdschrift ‘Genoeg’ raakte bij mij precies de juiste snaar. De strekking was vrij simpel: Doe af en toe niks en je zult merken hoeveel baat je daarbij hebt. Ik besloot het gelijk toe te passen en er ging een wereld voor me open. Ineens ging ik veel meer reflecteren en er borrelden allemaal goede ideeën op.
Begrijp me niet verkeerd, ik ben zeker geen workaholic en kan vrij goed ontspannen. Alleen het ontspannen wat ik deed was altijd wel iets doen. Een boek of een krant lezen en die moet dan wel uit, een programma kijken wat ik gemist heb, hardlopen natuurlijk maar dan wel een geplande training of met vrienden. Het was bijna altijd ontspannen met een doel en met prikkels.
De kunst van niks doen, volgens het artikel, was nou juist dat je geen doel hebt. Wandelen zonder doel, in de tuin zitten en kijken naar de vogels, in bad gaan, een beetje rommelen in huis zonder iets te willen bereiken, in de trein naar buiten staren. Juist dan komt je brein en je lichaam in een staat van rust die heel herstellend werkt en creatief maakt.
Zeker nu zoveel mensen hun tijd “opvullen” met social media is niks doen iets wat veel mensen hebben afgeleerd. Er wordt vaak gezegd dat verveling bij kinderen helemaal niet erg is. Het leert ze om creatief te worden. Maar wanneer heb je je als volwassene nou voor het laatst verveeld?
Heb ik dan al die jaren de kans op reflectie en creativiteit gemist? Misschien voor een deel maar nu ik er over nadenk heb ik toch altijd een manier gehad om wel de staat van ‘niks doen’ te bereiken. Namelijk door rustig hard te lopen in de natuur. Als je een beetje op de bonnefooi aan het hardlopen bent, zonder verkeer en andere prikkels, dan merk je dat je ook in een soort mijmerende reflectieve gedachtestroom komt. Als je dan weer thuis bent voel je je ook niet moe maar juist herboren. Zonder het te beseffen heb ik zo jarenlang voor mijn portie “niks doen” gezorgd. Het zal ook de reden zijn waarom zoveel mensen regelmatig alleen willen hardlopen. Je hoeft je niet te mengen in een gesprek of aan te passen aan een tempo. Vaak hoor je ook dat iemand een probleem oplost tijdens het hardlopen of wandelen, zonder dat dat het doel was.
Vanavond maar weer eens lekker op de racefiets stappen of hardlopen en maar zien waar ik uitkom, geestelijk en fysiek 🙂
Recente reacties